แพทย์แนะนำเทคนิคในการฟื้นคืนความทรงจำ คือ ให้เริ่มจากสิ่งธรรมดาง่ายดาย แล้วขยับไปยังสิ่งซับซ้อน เรื่องราวต่างๆก็ผุดขึ้นในสมอง
" เริ่มต้นแบบง่ายๆ จากสิ่งที่รู้ว่าจริง ฉันชื่อ แคตนิส เอฟเวอร์ดีน อายุ 17 ปี บ้านของฉันอยู่ในเขต 12 ฉันเข้าร่วมแข่งขันเกมล่าชีวิต ฉันหลบหนีออกมา พีต้า ฉันทิ้งพีต้าไว้ "
" คุณเอฟเวอร์ดีน คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้ " เสียงนั้นดังก้องสะท้อน ไฟฉายจากด้านโน้นสาดแสงไปมาจากระยะไกล แล้วส่องมาโดนตัวเธอในระยะประชิด
" ฉันนอนฝันร้ายเหรอ ขออีก 5 นาที "
" คุณต้องพักผ่อน เราช่วยให้คุณหลับได้ .. "
แคตนิสส่ายหัว " ขอแค่ 5 นาที ได้โปรด ไม่ เพียงแค่ 5 นาที อย่าจับตัวฉัน อย่า ไม่ ! ปล่อยฉันสิ ! "
ยาออกฤทธิ์ควบคุมความเจ็บปวด และ อารมณ์พลุ่งพล่าน แคตนิสคล้ายเห็นภาพเชิงซ้อนในบางครั้ง จิตหลอน มีงูเลื้อยยั้วเยี้ยบนพื้นห้องของโรงพยาบาลทำให้เธอรู้สึกตัวตื่นขึ้น ขยับตัวเปลี่ยนจากท่านอน ลุกขึ้น เลิกผ้าห่มคลุมเตียงออก เดินตรงไปที่ประตู เปิดออกสู่โถงทางเดิน ก้าวเข้าไปในห้องผู้ป่วยอีกราย " ฟินนิค .. "
" ฉันอยากกลับไปช่วย พีต้า กับ โจแฮนนา แต่ขยับตัวไม่ได้ แอนนี่ด้วยอีกคน มันจับเธอไป เธออยู่ในแคปิตอล ฉันอยากให้เธอตาย ฉันอยากให้พวกมันตาย และ พวกเราด้วย " ฟินนิค โอแดร์ เคยเป็นสัญลักษณ์ทางเพศเขตประมง เขาช่วยชีวิตพีต้าในสนามประลอง ตอนนี้ตัวเองกลับหมดสภาพ หมอบอกสมองเขากระทบกระเทือนหนักเพราะถูกกระแสไฟฟ้าชอร์ต เขานั่งอยู่ขอบเตียง ตัวสั่นงันงก ได้แต่กำมือแน่น ไม่สามารถขยับไปไหน
แคตนิสนั่งให้พริม,น้องสาวหวีผมอยู่บนเตียงพยาบาล
" คุณเอฟเวอร์ดีน ผมคือผู้พันบ็อกส์,หัวหน้าฝ่ายความมั่นคงเขต 13 ผมรู้ว่าคุณเพิ่งกลับมาแต่ประธานาธิบดีต้องการพบคุณก่อน "
" มีข่าวอะไรมั้ย "
" ผมแค่มารับตัวคุณ "
ทั้งคู่เข้าไปในลิฟท์ด้วยกัน มันเลื่อนลงไปชั้นใต้ดิน
" มีคนบอกว่าเขต 13 ไม่เหลืออะไรแล้ว " แคตนิสเปรย
" แคปิตอลทิ้งระเบิดถล่มจนราบเรียบ เราเป็นทหารจึงรู้วิธีเอาตัวรอด เตรียมความพร้อม ฝึกฝน สงครามหยุดยั้งเราไม่ได้ " บ็อกส์ว่า
ศูนย์บัญชาการ เป็นทั้งห้องประชุม และ วางแผนรบ
" เธอมาแล้ว " บีที
" แม่สาวไฟลุก ท่านประธานาธิบดี ผมขอแนะนำ .. เดอะ ม็อกกิ้งเจย์ " พลูตาร์ช เฮฟเวนบี หัวหน้าผู้คุมเกม และ อยู่เบื้องหลังก่อการกบฏกล่าว
" เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้พบเธอ หญิงสาวผู้กล้าหาญ ฉันรู้ว่ามันวุ่นวายมากแค่ไหน นึกไม่ออกเลยว่าการตกอยู่ในเกมที่โหดร้ายแบบนั้นจะเป็นอย่างไร " ผู้นำเขต 13 เชคแฮนด์แคตนิส สาวใหญ่วัย 50 ปี ผมสีเทายาวสลวยประบ่า ดวงตาสีเทาซีดราวถูกดูดสีออกไปหมด
" แคตนิส นี่คือประธานาธิบดี อัลมา คอยน์ " พลูตาร์ช บอก
" รู้ไว้ เรายินดีต้อนรับเธอ หวังว่าเธอจะสบายใจขึ้น เราทราบข่าวร้ายเกี่ยวกับเขต 12 แล้ว ตอนนี้กลายเป็นประวัติศาสตร์ "
" ตรงนี้บนโต๊ะนี้ "
" ฉันต้องขอโทษ .. " แคตนิสเปรย
" ฉันก็อยากให้เธอได้พักผ่อนมากกว่านี้ แต่น่าเสียดาย เราไม่มีเวลามากพอ นั่งก่อนสิ " คอยน์เลื่อนก้าวอี้ให้แคตนิสนั่ง " เธอรู้หรือเปล่าว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ยิงธนูในสนามแข่งน่ะ เธอปลุกระดมคนในชาติ เกิดเหตุจราจล และ ก่อการกบฏขึ้นทั้ง 7 เขต เราเชื่อว่าถ้าพยายามทำเรื่องนี้ต่อไป เราจะรวบรวมทุกเขตเพื่อต่อต้านแคปิตอลได้ แต่ถ้าเราไม่ทำ ปล่อยให้เรื่องมันเงียบไป เราอาจต้องรอโอกาสแบบนี้ต่อไปอีก 75 ปี ทุกคนในเขต 13 พร้อมแล้วด้วย "
" แล้วพีต้าล่ะ เขาตายหรือเปล่า ? "
" ฉันไม่รู้ และ ฉันก็อยากรู้ แต่ฉันไม่สามารถติดต่อกับพรรคพวกในแคปิตอลได้ " พลูตาร์ช
" แคปิตอลคอยยับยั้ง และ สอดแนมการสื่อสารระหว่างเขตเสมอ แต่ผมรู้จักระบบเป็นอย่างดี ผมเจาะเข้ามันได้ เรารับทราบข้อความที่สมบูรณ์ " บีที
" แคตนิสที่เราต้องการทำก็คือ แสดงให้เห็นว่าม็อกกิ้งเจย์ยังอยู่ และ พร้อมที่จะลุกขึ้นร่วมต่อสู้ เราอยากให้ทุกเขตแข็งข้อต่อแคปิตอลอย่างที่เธอทำ เราจะถ่ายคลิป เอ่อ โฆษณาชวนเชื่อแบบซีรี่ส์ ฉันชอบเรียกตามนั้นในนามม็อกกิ้งเจย์ ทำแบบนี้จะช่วยโหมกระพือไฟแห่งการปฏิวัติขึ้น ไฟที่ม็อกกิ้งเจย์จุดเอาไว้ " พลูตาร์ชเล่าแผนการ
" คุณทิ้งเขาไว้ คุณทิ้งพีต้าให้ตายในสนามประลอง " แคตนิสจ้องตาพลูตาร์ชเขม็ง
" แคตนิสมีหลายอย่างที่ .. "
พลูตาร์ชไม่ทันแก้ตัว แคตนิสตบโต๊ะโครม " พีต้าต่างหากที่ควรมีชีวิตอยู่ "
" คุณเอฟเวอร์ดีน การปฏิวัติเป็นเรื่องของทุกคน มันเป็นหน้าที่ของพวกเรา เราต้องการกระบอกเสียง " ประธานาธิบดีเผย
" คุณควรจะช่วยพีต้า " แคตนิสยัน ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทันที
ประธานาธิบดีหันหน้ามาพูดตรงๆกับพลูตาร์ช " คุณน่าจะช่วยเด็กผู้ชายคนนั้นแทน "
" ไม่ ฟังผมก่อน ไม่มีใครทำเรื่องนี้ได้นอกจากเธอ "
" เธอไม่เหมือนอย่างที่คุณพูด "
" เราต้องทำให้เหมือนเป็นเรื่องส่วนตัว ให้เธอรู้ว่าศัตรูคือใคร "
" ถึงเธอจะรู้ว่าศัตรูคือใครก็ไม่ใช่ประเด็น "
" เว้นแต่เธอจะลืมเลือน มีคำอธิบายอยู่ ให้เธอเห็นกับตาว่าแคปิตอลทำยังไงกับเขตของเธอ "
" เธอรับไม่ได้หรอก เกมนั่นทำลายเธอ "
" นี่เป็นหนทางเดียวที่คุณมี ประชาชนไม่ได้ลุกฮืออย่างที่เราต้องการเสมอไปหรอก แต่ว่าความโกรธเกรี้ยวจะทำให้เกิดการกระด้างกระเดื่อง เราต้องการแบบนั้น เราสามารถชี้นำได้ เราต้องรวบรวมคนที่อยู่ข้างนอกที่ไม่ทำอะไรนอกจากฆ่าฟันกันเองในสนามมาหลายปี เราต้องสร้างแรงบันดาลใจ พวกเขาติดตามเธอ เธอคือผู้นำการปฏิวัติ ให้เธอเห็นมัน ปล่อยเธอกลับบ้าน "
" ส่งเธอไป "
ยังมีต่อโปรดติดตาม >>
chapter [ 6 ] [ 1 ] [ 2 ]
* รายละเอียดเพิ่มเติม 1.ม็อกกิ้งเจย์ ซูซาน คอลลินส์ -เขียน นรา สุภัคโรจน์ -แปล 2.IMSDB movie script resousce