M vol.1 มีนาคม ๒๕๔๒
     สปอตโฆษณาทางวิทยุของ M เริ่มต้นด้วยเสียงอ่านอักษรภาษาอังกฤษทีละตัวอย่างชัดถ้อยชัดคำ ดังนี้
      A B C D E F
      G H I J K L
     M
     ทำไมต้อง M
      พบคำตอบ ต้นมีนาคมนี้ !
      ทุกแผงหนังสือทั่วประเทศ !
      ทีนี้คุณก็พบคำตอบแล้ว จากนิตยสารขนาด 8 หน้ายกพิเศษแบบไซส์ยุโรปซึ่งอยู่ในมือคุณนี้ แต่นาทีนี้บางทีคำตอบอาจยังไม่แจ่มชัด หรือเป็นธรรมเนียมของการพบกันครั้งแรก ผมคิดว่าก่อนอื่นผมน่าจะพูดถึงตัวตนของ M จะเรียกว่าแนะนำตัวเองก็ได้

      3 เดือนก่อนที่นิตยสารเล่มนี้จะวางตลาด นั่นก็คือเดือนธันวาคมปีที่แล้ว GM GROUP มีความคิดที่จะออกหนังสือเล่มใหม่ในเครืออีกเล่ม เราตั้งชื่อไว้เลยว่า M ตอนนั้นเรายังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ให้ใครฟังมากนัก นอกจากคนทำงานไม่กี่คน แต่แล้วข่าวนี้ก็แพร่ออกไปในวงการอย่างรวดเร็ว และผู้คนก็พุดถึง M ในความเข้าใจต่างๆกันไป ตอนแรกผมแปลกใจอยู่บ้างแต่แล้วก็ระลึกได้ว่า วงการนี้ไม่ได้กว้างเกินกว่าที่คุณจะกระดิกตัวแล้วตกหล่นไป จากการพูดคุยหรอก โดยเฉพาะถ้าคุณเป็นบริษัทที่ผลิตหนังสืออยู่แล้วหลายเล่ม และในเมื่อนิตยสารในแนวทางที่เราอยากทำยังไม่ปรากฏโฉมหน้า ผู้คนก็ย่อมมองภาพร่างนั้นไม่ออก พวกเขาจึงพูดถึง M ในแบบอย่างที่ M ไม่ได้เป็น โลกบางด้านไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไป ผมรู้ แต่ภายใต้เวลาช่วงนั้น ไม่ใช่เวลาที่ผมจะเฝ้าอธิบาย ในที่สุดหนังสือจะอธิบายตัวของมันเอง

     ตอนนี้หนังสือก็ปรากฏโฉมแล้วนี่ ขอให้ตอบสั้นๆเอาเป็นว่าแล้วแนวทางที่แท้จริงของ M เป็นแบบไหนล่ะ? ใครบางคนที่ใจร้อนอาจจะตัดบทแบบนี้ เขาไม่อยากฟังผมอรัมภบทให้มากความ โอเคครับ ! นี่คือเวลาที่เหมาะผมจะตอบเข้าเป้าเลย

      M ไม่ใช่นิตยสารนู้ด และไม่ใช่นิตยสารแฟชั่นที่มีอยู่ดาษดื่นในตลาด จริง,M เสนอภาพผู้หญิงเป็นจุดขาย แต่เป็นแนวทางที่อยู่ระหว่างกลาง ผมเรียกมันว่าแนวเซ็กซี่ของผู้หญิงสวยที่เชื่อมั่นตัวเอง ด้วยมุมกล้องที่สื่อถึงศิลปะและความงาม โดยไม่ต้องการพาใครไปไกลกว่านี้ เรามีช่องว่างเยอะมากที่จะเหลือให้ผู้อ่านได้ใช้จินตนาการตามสติปัญญาของตัวเอง

     ด้านเนื้อหา, M จะไม่มีคอลัมน์จุกจิกมากมายนัก นั่นเพราะความจุกจิกเหล่านั้นผู้อ่านจะหาได้จากนิตยสารทั่วๆไปอยู่แล้ว M เลือกสรรมาเฉพาะส่วนที่เชื่อว่าผู้อ่านจะสนใจจริงๆ 4 -5 ส่วน(ซึ่งล้วนเกี่ยวข้องกับชีวิตสมัยใหม่)แล้วก็ผสมผสานแต่ละส่วนให้มีความหนักแน่น และหลากหลายอยู่ในตัวของมันเอง เพื่อผู้อ่านจะได้ " เต็มอิ่ม " กับเนื้อหาในส่วนนั้นๆ สั้นๆนะครับ ผมให้คำจำกัดความสำหรับบุคลิกของ M ไว้ว่า " เซ็กซี่อย่างมีสาระ "

      ปี 2542 ในขณะที่ รมต.คลังของไทยยังต้องยื่นหนังสือแสดงเจตจำนงกับ IMF อีกไม่รู้กี่ฉบับ อาจไม่ใช่เวลาเหมาะที่ใครจะออกหนังสือใหม่ แต่ทำไมเราจะต้องมองโลกในแง่เลวร้ายขนาดนั้น โดยประสบการณ์ และเราเข้าใจโจทย์ที่เรากำลังทำพอสมควร ผมเชื่อว่าหนทางที่หนังสือเกิดใหม่ ไม่ใช่จะเป็นไปไม่ได้ ถ้ามีการค้นหาทุกเส้นทางย่อมมีการค้นพบ และ ช่วงที่ดีที่สุดของการค้นหาก็คือช่วงที่ไม่มีคนค้นหา
      บุคลิกของ M แตกต่างจากนิตยสารที่คุณเคยเห็นหรือไม่? นี่ใช่นิตยสารที่คุณมองหาอยู่หรือไม่? และ M จะเป็นการค้นพบอีกครั้งหนึ่งของ GM Group หรือไม่? คำตอบนั้นไม่ได้อยู่ไกล มันอยู่ในมือของคุณน่ะแหละครับ และคุณจะเป็นผู้ให้คำตอบได้ดีที่สุด

      นิวัติ กองเพียร,เกจินู้ดชื่อดัง เขียนไม่(ไว้)อาลัยให้กับนิตยสาร M ที่ปิดตัวลง (ฉบับสุดท้าย ปีที่ 4 vol.46 ธันวาคม - มกราคม 2546) ในมติชนสุดสัปดาห์ vol.1175 กุมภาพันธ์ 2546
      " ด้วยเหตุผลเพียงว่าไม่สามารถอยู่ในงานเลี้ยงได้จนถึงเวลาต้องกลับก่อน อย่างนี้ก็ไม่ว่ากัน กลับก่อนก็ไม่เป็นไร แต่นี่ใครเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงล่ะครับ ถ้าเป็นแขกก็ไม่กระไร แต่ตัวเองเป็นเจ้าภาพ ผู้คนก็มากมาย เลี้ยงอาหารอย่างดี เหล้ายาปลาปิ้งครบครัน อยู่ๆเจ้าภาพก็รีบเช็คบิล คนที่มาเป็นแขกก็เด๋อด๋าหมดสนุก เป็นงานเลี้ยงที่กร่อยเหลือเกินครับ..! "

      การทำหนังสือยากไหม? จะพูดว่าง่ายก็ไม่ได้ จะพูดว่ายากก็ไม่ใช่หรอกครับ งานทำหนังสือก็เหมือนอาชีพอื่นๆ ถ้าใครไม่ได้อยู่ตรงนั้นก็จะรู้สึกว่ายาก ผมมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่ที่เยอรมันมากว่า 20 ปี เขาเป็นช่างซ่อมเครื่องบินของสายการบินลุฟท์ฮันซ่า คุณว่างานซ่อมเครื่องบินยากไหม? ใช่,ใครๆก็ว่ายาก แต่ผมจะบอกอะไรให้ เขากลับซ่อมจักรยานของลูกไม่เป็น !
      ผมกำลังจะบอกว่า ไม่มีอะไรยากถ้าใครคนนั้นถูกกำหนดให้อยู่ที่ตรงนั้น คนทำหนังสือเยอะแยะไปที่ขับรถไม่เป็น ขณะเดียวกัน คนขับรถเก่งเยอะแยะไปที่ทำหนังสือไม่เป็น มันอยู่ที่อาชีพของใครก็ไม่ยากสำหรับคนคนนั้น และอยู่ที่ใครจะค้นพบตัวเอง และรู้จักตัวเองว่าเขารักงานแบบไหน และเขาเกิดมาเพื่องานแบบไหน

      ข้อยุ่งยากสำหรับคนหนุ่มคนสาวก็คือ มักจะค้นหาตัวเองไม่พบ คนส่วนใหญ่มักจะหลงทางไปไม่นาน แต่ก็มีมากที่หลงไปนานมาก เพราะฉะนั้น,เขาก็จะไม่เคยมีความสุขกับงานที่ทำ งานทุกงานกลายเป็นความยากลำบากสำหรับเขา

     เป็นเรื่องจำเป็นที่เราจะต้องค้นหาตัวเองให้พบโดยเร็วที่สุด แล้วก็มุ่งไปทางนั้น สำหรับผม,พออายุ 15 ผมก็รู้แล้วว่าผมอยากทำอะไร หลายๆคนก็รู้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะโชคดี
      ข้อยุ่งยากก็ยังมีสำหรับคนที่พบตัวเองบ่อยเกินไป หลายคนเชื่อว่าเขาเกิดมาเพื่อจะทำได้ทุกอย่าง เขาก็อยากทำโน่นอยากทำนี่ อยากทำอะไรก็ตามที่ผ่านแวบเข้ามา มันก็มีนะครับ มนุษย์ที่เก่งหลายอย่าง แล้วก็มีนะครับที่บางคนฟลุก แต่ของจริงก็คือส่วนใหญ่จะล้มเหลวไปกับงานที่ตัวเองไม่ถนัด ก็เขาไม่ได้เกิดมาเพื่องานนั้น

      ในความเห็นของผม ผมคิดว่าไม่จำเป็นหรอกครับที่เราจะต้องเก่งหลายอย่าง อย่าอีโก้ตรงนั้นเลย ไม่มีผู้หญิงคนไหนตั้งเป้าว่าจะมองเฉพาะผู้ชายที่เก่งสารพัดเรื่อง ถ้ามี,ก็ปล่อยให้เธอคนนั้นควานหาไปเถอะ เราไม่จำเป็นต้องเต้นตามไปด้วย
      ในฐานะผู้ค้นพบตัวเองมาก่อน ผมอยากจะบอกว่า ขอให้ค้นหาตัวเองให้พบ ให้รู้ว่าตัวเองเกิดมาเพื่ออยู่ตรงไหน และทำให้ชีวิตมีความสุขกับตรงนั้น แต่แค่การค้นพบตัวเองก็ไม่ใช่คำตอบทั้งหมด มีคนโอดครวญว่า เขารู้แล้วว่าเขาชอบอะไร แต่ทำไมยังไปไม่ถึงจุดที่คิดว่าเป็นความสำเร็จ

      แน่นอนครับ,ท้ายที่สุดของการค้นพบ และ งานอะไรก็ตาม ใครคนนั้นจะต้องมีความรักมันจริงๆ ทุ่มเทกับมันจริงๆ และอดทนกับมันจริงๆ ว่าไปเรื่องนี้ก็คือความลับ ทุกๆงานมีความลับอยู่ในตัวของมัน ผมเองก็บอกความลับนั้นไม่ได้หรอก เป็นหน้าที่ของแต่ละคนจะต้องค้นพบด้วยตัวเอง ไม่ใช่แค่การบอกเล่าจากคนอื่น
      คุณจะเข้าใจเมื่อคุณมีที่ทางของตัวเอง คุณจะไม่สงสัยคนอื่นว่ายากไหมที่เขาอยู่ตรงนั้น เพราะทุกคำตอบจากทุกคนก็คือ ไม่ยากขอให้เป็นคำตอบของคุณด้วย

       ปกรณ์ พงศ์วราภา,ประธานกรรมการ-บรรณาธิการนิตยสาร GM(Gentlemen's Magazine)vol.231,Oct 1999 ราคา 70 บาท